O nas - Przedszkole nr 1

Nasza Oferta Edukacyjna

Praca z dziećmi opiera się na:

• Podstawie Programowej Wychowania Przedszkolnego MEN;
• Programie Wychowawczo-profilaktycznym Przedszkola;
• Zadaniach do rocznej pracy placówki zawartych w Planie pracy dydaktyczno-wychowawczej i opiekuńczej na dany rok szkolny;
• Miesięcznych Planach Pracy przygotowywanych dla grup przez nauczycielki;
• Zainteresowaniach dzieci.

Podstawową czynnością działalności dzieci przedszkolnych jest zabawa. Wszystkie rodzaje zabaw (manipulacyjne, konstrukcyjne, tematyczne, ruchowe, dydaktyczne), jakie mają miejsce w przedszkolu, dostarczając dziecku przyjemności, odgrywają zarazem rolę szczególną – oddziaływują na jego wszechstronny rozwój i osobowość. Właśnie w trakcie zabaw dziecko zdobywa pierwsze informacje o otaczającym go świecie, wzbogaca ciągle swoją wiedzę, rozwija mowę, wyraża swoje uczucia i pragnienia, daje upust swojej wyobraźni. Utrwala i doskonali nabyte już sposoby myślenia i działania. W zabawie dziecko wyraża siebie, poznaje własne możliwości, uczy się postępowania w różnych sytuacjach.

W pracy z dziećmi wykorzystujemy metody aktywizujące do działania tj.:

• Dziecięcą matematykę E. Gruszczyk-Kolczyńskiej, która dostarcza dziecku wiedzę matematyczną w sposób zabawowy i twórczy. Treść dostosowana do wieku i poziomu rozwoju umysłowego dzieci 3-6 letnich. Poza treningiem liczenia i przeliczania, dziecko uczy się schematu własnego ciała, nabywa orientacji w terenie oraz przestrzeni, uczy się konstruowania gier.
• Metodę Dobrego Startu M. Bogdanowicz, która ułatwia dziecku naukę czytania i pisania. Założeniem tej metody jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych i spostrzeżeniowych : wzrokowych , słuchowych , dotykowych i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami. A są to funkcje , które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania.
• Metodę ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne według której ruch jest czynnikiem rozwoju i środkiem terapii. Twórcy ruchu rozwijającego uznali za najważniejsze: potrzebę ekspresji, odprężenia i potrzebę tworzenia. W tej metodzie wyróżnia się kilka kategorii ruchu: ruch prowadzący do poznania własnego ciała, ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem fizycznym, ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem oraz z grupą, ruch kreatywny. Metoda W. Sherborne, poprawia komunikację dzieci z otoczeniem poprzez język ciała i ruchu.
• Pedagogikę Zabawy „KLANZA”, w której przy użyciu prostych form, metod i pomocy można przygotować bardzo ciekawe i bogate zajęcia nastawione na rozwój jednostki i jej działalność twórczą. Zabawy rozluźniające, ruchowe, muzyczne, twórcze – taniec, śpiew, plastyka ciała, drama umożliwia nawiązanie kontaktu z innymi uczestnikami, współpracę, samoświadomość oraz niczym nie skrępowaną aktywność – ekspresję twórczą.
• Metodę C. Orfa oraz Labana wykorzystującą różne formy ruchu, tj.: opowieść ruchowa, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, taniec, improwizacja ruchowa, inscenizacja, mimika, pantomima. Metoda ta, opierająca się na trzech czynnikach: muzyce, mowie i ruchu, które przenikają się wzajemnie, dając dzieciom możliwość rozwijania inwencji twórczej i ekspresji.
• Elementy Kinezjologii Edukacyjnej – Metodę Dramy, która proponuje dzieciom zabawę ruchową w połączeniu z działaniami teatralnymi. Za najlepszy materiał dla tej metody uznaje się kreatywność, otwartość dziecka i jego spontaniczność. Wg dramy każdy pomysł jest dobry i wykorzystywany. Elastyczność dramy pozwala na poprowadzenie każdego typu zajęć zgodnie z jej założeniami.
• Metoda aktywnego słuchania muzyki klasycznej według Batti Strauss, czyni dziecko prawdziwym odbiorcą muzyki. Wprowadzając w świat muzyki integruje różne formy aktywności: granie, tańczenie, śpiewanie linii melodycznych słuchanych utworów, rytmiczne powtarzanie prostych gestów, a także rozwija  wrażliwość, wyobraźnię, pomysłowość dziecka oraz  doskonali koordynację słuchowo-wzrokowo-ruchową.
• Metoda gimnastyki Marii i Alfreda Kniessów jest specyficzną metodą prowadzenia zajęć wychowania fizycznego z dziećmi. „Jest to rodzaj gimnastyki twórczej utanecznionej, polegającej na nieustannym poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu – poprzez eksperymentowanie środkami ruchowymi, słownymi i wzrokowymi.” W ćwiczeniach jest dużo improwizacji, indywidualnej interpretacji muzyki, rytmu i sposobów użycia przyboru: dużo elastyczności, płynności i swobody ruchu. Towarzyszy temu hedonistyczne zjawisko radości życia, uczenia się i nabywania kultury ruchu.
• Metody związane z nauką czytania: M. Bogdanowicz, B. Rocławskiego, I. Majchrzaka, G. Domana i inne. Stosowanie różnorodnych metod pozwala wybrać najbardziej odpowiednią dla dziecka a także daje możliwość ich połączenia a zatem pozwala w pełni indywidualnie przygotować dane dziecko do nauki czytania i ułatwi mu opanowanie samej techniki czytania.
• Metoda malowania dziesięcioma palcami według Ruth Faison Show ma charakter diagnostyczno-terapeutyczny oraz aktywizujący. Cechą wyróżniającą jest to, że daje ona dziecku możliwość wypowiedzenia się bez względu na jego umiejętności plastyczne. Jest jedną z najskuteczniejszych metod wyzwalania swobodnej ekspresji twórczej i ułatwia uzewnętrznianie napięć emocjonalnych i popędowych.
• Metoda oparta na tzw. nauczaniu poza klasą w bezpośrednim kontakcie z przyrodą. Przetransponowana na teren przedszkolny umożliwia naturalne, wielozmysłowe odkrywanie, badanie otaczającego świata. Pozwala na wyzwalanie i kontrolowanie emocji, rozwija szacunek do przyrody i uzmysławia dzieciom, że wszyscy jesteśmy jej częściom.
• Metoda symboli dźwiękowych ( muzykoterapia według B. Kaji) łączy w sobie ruch i muzykę, ma charakter terapii w zaburzeniach, ale też stymulacji w prawidłowym rozwoju. Na tle odpowiednio dobranej muzyki prowadzi się zajęcia usprawniające zaburzone funkcje i procesy. Muzyka wyzwala aktywność, a ćwiczenia aktywizują rozwój psychiczny i ruchowy.
• Relaksacja stopniowa wg Jacobsona w wersji B. Kaji – opiera się na wykonywaniu określonych ruchów rękami, nogami, tułowiem, twarzą w celu napinania i rozluźniania kolejnych grup mięśni. Następujące po sobie napinanie i rozluźnianie mięśni służy początkowo odczuwaniu różnicy we wrażeniach płynących z mięśnia napiętego, będącego w stanie kontrakcji i wrażeniach płynących z mięśnia rozluźnionego. Wprowadza się przy tym postacie z bajek aktualnie bliskie dzieciom.
• Trening autogenny w wersji A. Polender – jest to metoda relaksacji, w której wykorzystano mechanizm identyfikacji i naśladownictwa w celu wywołania stanów organicznych. Relaksacja według oryginalnej instrukcji odbywa się w trakcie opowiadania bajki,  w której duży nacisk położony jest na nastrój spokoju oraz uczucie ciężkości i ciepła w kończynach. Metodę stosuje się od czwartego roku  życia dziecka.
• Techniki Celestyna Freineta – ukierunkowane na naukę poprzez zabawę i wielokierunkową działalność dziecka, doskonale rozwijają wyobraźnię, wrażliwość i ekspresję. Pozwalają dziecku na podejmowanie decyzji, rozwiązywanie problemów, szukanie odpowiedzi na nurtujące go pytania, badanie, eksperymentowanie, przeżywanie i doświadczanie. Uczą radzenia sobie w grupie. Pozwalają na wykorzystanie ogromnego potencjału drzemiącego w małym człowieku.
• Metoda przekładu intersemiotycznego K. Krasoń wprowadza w świat poezji. Polega na przetransponowaniu słowa na ruch i dźwięk, a także wytwór plastyczny. W dużym stopniu wyzwala ekspresję twórczą dziecka.
• Metoda „Wzory i obrazki” według M. Frostig, D. Horne’a polega na rozwijaniu u dzieci zdolności spostrzegania wzrokowego. Ćwiczenia skoncentrowane są na pięciu aspektach percepcji wzrokowej:
  • koordynacji wzrokowo-ruchowej;
  • spostrzeganiu figur i tła;
  • stałości spostrzegania;
  • spostrzeganiu położenia przedmiotów w przestrzeni;
  • spostrzeganiu stosunków przestrzennych.
• Edukacja przez ruch według Doroty Dziamskiej  to system form i metod kształcenia oraz terapii, który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu. Człowiek rusza się, a więc przez ruch uaktywnia zmysły, dzięki którym poznaje otaczający go świat. Zaletą tego systemu jest to, że ćwiczeniom towarzyszy rytm, który uaktywnia wykonywanie czynności, zwiększa ogólną koordynację ruchową, co wpływa na integrację układu sensorycznego. Dodatkowo uaktywniony ruch naprzemienny pobudza pracę obu półkul mózgowych i przyczyniają się do lepszego odbierania i interpretowania bodźców budujących wiedzę.
• Metoda projektu pozwala dzieciom na uczenie się przez działanie. Rozwija zainteresowania dziecka, a jednocześnie zaspakaja ich naturalną ciekawość świata. Dzieci w tej metodzie niejako kierują własnym uczeniem się, planują działania, prowadzą badania, podejmują decyzje, dokonują wyborów i uczą się współpracy. Uzyskany efekt daje im wiele radości, satysfakcji, dumy, a także poczucia własnej wartości.

Nauczyciele i rozwijane umiejętności

Nauczyciel, dążąc do uzyskania w pracy z dziećmi jak najlepszych wyników, musi poszukiwać optymalnych rozwiązań: metod, form, środków edukacyjnych. Nie wolno mu zapominać o tym, że w każdej sytuacji edukacyjnej bierze udział dziecko i to jego dobro oraz rozwój stanowią wartość nadrzędną.

W procesie wspomagania rozwoju i edukacji dzieci współpracujemy z rodzicami w zakresie realizacji przyjętych kierunków pracy z wychowankiem, a także uzgadniania sposobów wspomagania i korygowania jego rozwoju. Rodzice są naszymi partnerami w organizowaniu procesu wychowawczo-dydaktycznego dzieci oraz współgospodarzami w kreowaniu rzeczywistości przedszkolnej.

Kadra pedagogiczna przedszkola jest otwarta na potrzeby dzieci, zaangażowana w tworzenie optymalnych warunków rozwoju każdego wychowanka. Nauczyciele doskonalą swoje kompetencje zawodowe, wzbogacają warsztat pracy, chętnie poszukują nowych, niekonwencjonalnych rozwiązań edukacyjnych. Przedszkole współpracuje ze środowiskiem lokalnym, podejmuje okolicznościowe inicjatywy, a także korzysta z pomocy osób i instytucji działających na rzecz dzieci i rodziny.

Dbamy, aby nasze przedszkolaki harmonijnie rozwijały:

• umiejętności społeczne (porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych),
• samoobsługę, nawyki higieniczne i kulturalne oraz czerpały satysfakcję z umiejętności utrzymania ładu i porządku,
• komunikację (wszystkie aspekty rozwoju mowy),
• rozwój intelektualny (poznawanie i rozumienie siebie i swojego otoczenia),
• sprawność ruchową i dbały o swoje zdrowie,
• świadomość konieczności dbania o bezpieczeństwo własne oraz innych,
• wrażliwość estetyczną (wychowanie przez sztukę: muzykę, małe formy teatralne, techniki plastyczne),
• zainteresowania techniczne (zabawy konstrukcyjne, majsterkowanie),
• zainteresowanie światem przyrodniczym (istota zjawisk atmosferycznych i unikanie zagrożeń, poszanowanie roślin i zwierząt),
• zdolności matematyczne, przyrodnicze,
• poczucie przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej, wspólnoty narodowej),
• tolerancję wobec osób innej narodowości i pochodzących z innego kręgu kulturowego,
• gotowość do podjęcia nauki czytania i pisania.

Przedszkole jest czynne od godz. 6.15 do godz. 17.15